Τοπίο (από την Κέρκυρα)
Work Artirst Modal
Την εποχή που ο Παρθένης κατοικεί στην Κέρκυρα ζωγραφίζει πολύ όμορφα και σημαντικά έργα. Αν και η τοπιογραφία έχει απασχολήσει τον ζωγράφο ήδη από τα προηγούμενα χρόνια, γίνεται τώρα, έντονα λυρική, σαγηνευτική, επαναλαμβάνει το μοτίβο του κλειστού κόλπου που η θέα του διακόπτεται από τα ψηλά κυπαρίσσια, ιδιαίτερο γνώρισμα του κερκυραϊκού τοπίου. Στα έργα του Παρθένη που χρονολογούνται πριν το 1911 τι χρώμα είναι λυρικό, ποιητικό και τα σχήματα σβήνουν μέσα σε ένα ενιαίο φως που χρωματίζει την εικόνα. Γύρω στο 1912 οι πινελιές αρχίζουν να ξεχωρίζουν και να αποτελούν αυτόνομα σχήματα, ενώ το πράσινο κυριαρχεί. Στα έργα της Εθνικής Πινακοθήκης, τα πεύκα ξεπροβάλουν με φόντο τον ουρανό. Θα μπορούσαμε να φανταστούμε ότι ο ζωγράφος στέκεται σε ένα από τα πολλά γυρίσματα του δρόμου που επικρέμονται πάνω από τη θάλασσα και ζωγραφίζει το τοπίο κοιτάζοντάς το από ψηλά. Από παρόμοια οπτική γωνία απεικονίζει το κερκυραϊκό τοπίο και ο Γαλάνης. Οι όγκοι των πεύκων αποδίδονται για πρώτη φορά από τον Παρθένη με πιο γεωμετρικό τρόπο, οι συστάδες των κλαδιών ενοποιούνται.