Παρά το γεγονός ότι ασχολήθηκε κατά κύριο λόγο με την προσωπογραφία, εργαζόμενος στο νησιωτικό χώρο, αφού ένα μεγάλο μέρος του έργου του αποτελείται από πορτρέτα μελών γνωστών ναυτικών οικογενειών με σημαντική δράση και κύρος στα χρόνια της Επανάστασης, σε πιο περιορισμένη κλίμακα ασχολήθηκε επίσης με το τοπίο. Αυτό που χαρακτηρίζει το ύφος του Πίτζε είναι η ακρίβεια στην παρατήρηση, η οποία συνυπάρχει με το στυλιζάρισμα. Μια ακρίβεια και καθαρότητα που θυμίζει φλαμανδικά πορτρέτα του 15ου αιώνα ή τις προσωπογραφίες του μεγάλου Γάλλου ζωγράφου, του Ενγκρ. Όταν όμως ζωγραφίζει τα στολίδια, τα κεντήματα, τα κοσμήματα και τα τοπία με κάθε λεπτομέρεια, μοιάζει με ναΐφ, δηλαδή με ασπούδαχτο ζωγράφο. Συχνά ξεχνά τον όγκο, την προοπτική και ακροβατεί ανάμεσα στον νατουραλισμό και την αφέλεια.