Το ιστορικό κάστρο-σύμβολο στη μικρή χερσόνησο όπου καταλήγει η παλαιά πόλη, πάνω από τη Σπιανάδα. Έχει μήκος 600 μέτρα και πλάτος 200 μέτρα και καταλαμβάνει έκταση 120.000 τετρ. μέτρων. Χαρακτηριστικό του γνώρισμα τα παλαιά χρόνια ήταν οι δύο κορυφές, που ονομάζονταν αυτή μεν προς τη θάλασσα Νέο Φρούριο (Castel del Mare ή Castrum Novum, 51 μέτρα ύψος), η δε άλλη προς την πόλη Παλαιό Φρούριο (Castel del Terre ή Castrum Vetus, 64 μέτρα ύψος), μέχρι που το 1558 χτίσητκε το φρούριο στον λόφο του Αγίου Μάρκου και ονομάστηκε εκείνο Νέο Φρούριο.

Το οχυρό του Παλαιού Φρουρίου αρχικά περιέκλειε τη βυζαντινή και μεσαιωνική πόλη του νησιού, που αναπτύχθηκε εκεί μετά τον 6^ο αι., ύστερα από τη μεταφορά της πρωτεύουσας του νησιού από την αρχαία Παλαιόπολη, η οποία ήταν περισσότερο εκτεθειμένη στις επιδρομές. Τις οχυρωματικές εργασίες των Βυζαντινών ενίσχυσαν σημαντικά οι Βενετσιάνοι (15ο -18ο αι.), ανοίγοντας μεταξύ άλλων και τάφρους για να αυξήσουν την αμυντική ικανότητα. Δύο μεγάλοι προμαχώνες υψώνονται δεξιά και αριστερά της κεντρικής πύλης, σε σχέδια του Μ. Sanmichelli, ενός από τους πολύ γνωστούς αρχιτέκτονες της Αναγέννησης.  Οι δύο μεγάλοι πύργοι (της Ξηράς και της Θάλασσας) χτίστηκαν πάνω στις δύο κορυφές, που έδωσαν στην πόλη το βυζαντινό της όνομα, Κορυφώ, μια ονομασία που τελικά επικράτησε για ολόκληρο το νησί (Corfu).
Οι περισσότεροι χώροι του φρουρίου είναι επισκέψιμοι, συνθέτοντας μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περιήγηση σε ανοικτούς και στεγασμένους χώρους διαφόρων περιόδων κατασκευής, μέσω στενών στοών και περασμάτων, παρουσιάζοντας το μεγαλείο των περασμένων εποχών. Τα ανάγλυφα βενετικά εμβλήματα με τους μαρμάρινους φτερωτούς λέοντες του Αγ. Μάρκου, οι ποικίλες επιγραφές, τα οικόσημα, όπως και τα συντηρημένα κανόνια του 17^ου και 18^ου αι., αποτελούν αξιόλογα τεκμήρια ενός ένδοξου παρελθόντος. Τα επιβλητικά κτίρια που κατασκευάστηκαν από τους Ενετούς και τους Άγγλους για την εξυπηρέτηση των στρατιωτικών τους αναγκών, στις μέρες μας αξιοποιούνται για κοινωφελείς σκοπούς. Μεταξύ άλλων, οι πρώην αγγλικοί στρατώνες (1840) στεγάζουν τα Γενικά Αρχεία του Κράτους και τη Δημόσια Βιβλιοθήκη, στο πρώην βρετανικό αναρρωτήριο στεγάζεται το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, η ενετική φυλακή φιλοξενεί εκθέσεις φωτογραφίας, ενώ το πρώην βρετανικό νοσοκομείο, στο κέντρο περίπου της ακρόπολης, το οποίο επίσης ανήκει στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, αναμένει την αξιοποίησή του. Στο τμήμα του Φρουρίου το λεγόμενο Βερσιάδα, δεσπόζει ο ναός του Αγίου Γεωργίου, ο οποίος κατασκευάστηκε το 1840 επί Αρμοστείας Howard Douglas  και αποτελούσε τον καθεδρικό ναό των Βρετανών.

Σ’ έναν καλαίσθητο χώρο δεξιά της εισόδου εκτίθεται η «Βυζαντινή Συλλογή Κέρκυρας» που περιλαμβάνει ορισμένες αγιογραφίες, πρωτοχριστιανικά γλυπτά και ψηφιδωτά, ενώ στη γέφυρα της ξηράς τάφρου υπάρχει ο ναΐσκος της Madonna del Carmine, όπου φιλοξενούνται εκθέσεις ζωγραφικής, φωτογραφίας κλπ.
Στα βόρεια της ακρόπολης υπάρχει το Μαντράκι, ένα μικρό λιμανάκι-βάση σήμερα του Ιστιοπλοϊκού Ομίλου, ενώ η ένυδρη τάφρος (Contra Fossa) αποτελεί αραξοβόλι για τις βάρκες των ερασιτεχνών αλιέων. Από τις εντυπωσιακές επάλξεις του Φρουρίου και ιδιαίτερα από την κορυφή του Πύργου της Ξηράς (Σταυρός) ο επισκέπτης έχει πανοραμική θέα της πόλης αλλά και της απέναντι ηπειρωτικής ακτής.