Επιστροφή
Νύμφη
Work Artirst Modal
Νύμφη
Ευθυμιάδη-Μενεγάκη Φρόσω (1911 Κωνσταντινούπολη - 1995 Αθήνα)
Το 1922 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στην Αθήνα. Την περίοδο 1933-1937 σπούδασε κεραμοπλαστική στην Κρατική Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών της Βιέννης κοντά στον Ρόμπερτ Ομπζίγκερ. Επέστρεψε στην Αθήνα το 1937 και επισκέφθηκε περιοχές στις οποίες εργάστηκαν οι αρχαίοι έλληνες κεραμοπλάστες, συλλέγοντας ένα μεγάλο αριθμό από διαφορετικά είδη αργίλου. Το 1945 πήγε στο Παρίσι και εργάστηκε κοντά στον Μαρσέλ Ζιμόν. Το διάστημα 1947-1949 έζησε στην Αργεντινή και μελέτησε τον πολιτισμό των Ίνκας και την τέχνη των Indios. Τον Ιούνιο του 1949 επέστρεψε στην Ελλάδα, ενώ κατά το διάστημα 1954-1967 ταξίδεψε και πάλι σε χώρες της Αμερικής, στην Αίγυπτο, την Ιαπωνία, την Ινδία, την Ταϋλάνδη, το Μπαλί, την Κίνα, την Καμπότζη, την Ιάβα, το Ιράκ, το Νεπάλ και την Περσία. Το 1974 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το σύνολο του έργου της, ενώ το 1980 ήταν η πρώτη γυναίκα που προτάθηκε να εκλεγεί μέλος της.
Παρουσίασε το έργο της σε ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έλαβε μέρος σε ομαδικές και διεθνείς διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται Πανελλήνιες, η Διεθνής Έκθεση Κεραμικής στις Κάννες το 1955, η Διεθνής Έκθεση Σύγχρονης Γλυπτικής που πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Ροντέν το 1956 και το 1961, τα Παναθήναια Συγχρόνου Γλυπτικής στην Αθήνα το 1965 και η Παγκόσμια έκθεση της Νέας Υόρκης την ίδια χρονιά, το Σαλόν της Νέας Γλυπτικής στο Παρίσι το 1968 και 1969, καθώς και οι Μπιενάλε του Σάο Πάουλο το 1959, όπου κέρδισε το πρώτο βραβείο, και της Αλεξάνδρειας το 1965.
Ως τα μέσα περίπου της δεκαετίας του ΄50 η Φρόσω Ευθυμιάδη εργάστηκε με αποκλειστικό υλικό τον πηλό και με ρεαλιστικό ύφος φιλοτέχνησε προτομές και ολόσωμες μορφές, αγγεία και ειδώλια, κυρίως όμως ένα σημαντικό αριθμό ζώων, θεωρείται μάλιστα η πρώτη γλύπτρια που ασχολήθηκε με τη ζωοπλαστική στην Ελλάδα. Το 1955 στράφηκε στο μέταλλο, ενώ ταυτόχρονα εγκατέλειψε τη ρεαλιστική απόδοση και υιοθέτησε ένα ύφος πιο ελεύθερο, χωρίς όμως να απομακρυνθεί εντελώς από τη φυσική φόρμα. Ενώνοντας με ηλεκτροκόλληση ή οξυγονοκόλληση φύλλα ή βέργες ορείχαλκου ή σίδερου που η ίδια σφυρηλατούσε και κινούμενη στο ίδιο θεματικό πεδίο - γυναικείες μορφές, ζώα και πουλιά - δημιούργησε συνθέσεις αφαιρετικές, άλλοτε στατικές και άλλοτε σε κίνηση, στην ανάδειξη των οποίων σημαντικό ρόλο παίζει επίσης το κενό.
Παρουσίασε το έργο της σε ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έλαβε μέρος σε ομαδικές και διεθνείς διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται Πανελλήνιες, η Διεθνής Έκθεση Κεραμικής στις Κάννες το 1955, η Διεθνής Έκθεση Σύγχρονης Γλυπτικής που πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Ροντέν το 1956 και το 1961, τα Παναθήναια Συγχρόνου Γλυπτικής στην Αθήνα το 1965 και η Παγκόσμια έκθεση της Νέας Υόρκης την ίδια χρονιά, το Σαλόν της Νέας Γλυπτικής στο Παρίσι το 1968 και 1969, καθώς και οι Μπιενάλε του Σάο Πάουλο το 1959, όπου κέρδισε το πρώτο βραβείο, και της Αλεξάνδρειας το 1965.
Ως τα μέσα περίπου της δεκαετίας του ΄50 η Φρόσω Ευθυμιάδη εργάστηκε με αποκλειστικό υλικό τον πηλό και με ρεαλιστικό ύφος φιλοτέχνησε προτομές και ολόσωμες μορφές, αγγεία και ειδώλια, κυρίως όμως ένα σημαντικό αριθμό ζώων, θεωρείται μάλιστα η πρώτη γλύπτρια που ασχολήθηκε με τη ζωοπλαστική στην Ελλάδα. Το 1955 στράφηκε στο μέταλλο, ενώ ταυτόχρονα εγκατέλειψε τη ρεαλιστική απόδοση και υιοθέτησε ένα ύφος πιο ελεύθερο, χωρίς όμως να απομακρυνθεί εντελώς από τη φυσική φόρμα. Ενώνοντας με ηλεκτροκόλληση ή οξυγονοκόλληση φύλλα ή βέργες ορείχαλκου ή σίδερου που η ίδια σφυρηλατούσε και κινούμενη στο ίδιο θεματικό πεδίο - γυναικείες μορφές, ζώα και πουλιά - δημιούργησε συνθέσεις αφαιρετικές, άλλοτε στατικές και άλλοτε σε κίνηση, στην ανάδειξη των οποίων σημαντικό ρόλο παίζει επίσης το κενό.
WorkOfArt RelatedInfo
ECard
- Χρονολογία: [1960]
- Υλικό: Σφυρήλατος ορείχαλκος
- Διαστάσεις: 138 x 67 x 43,6 εκ.
- Αρ. Έργου: Π.9051
Π.Ε.Π. ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ
