Κέρκυρα, στη Γαρίτσα

Χρονολογία: 1960-1970
Υλικό: Χαλκογραφία
Διαστάσεις: 20,2 x 20,8 εκ.
Αρ. Έργου: Π.5044

Κατ' εξοχήν τοπιογράφος, δίνει δύο μεγάλους κύκλους θεμάτων, τα Καράβια και την Κέρκυρα, κάνοντας την παρουσία του ανθρώπου τόσο διακριτική, όσο διακριτικά έζησε και ο ίδιος. Ήδη από το 1939, πολύ πρώιμα για τα ελληνικά δεδομένα, προτείνει τις πρώτες αφηρημένες διατυπώσεις, προσανατολισμένος προς τον Καντίνσκυ, αλλά διαφαίνεται και η ρεαλιστική του αφετηρία που είναι η αναπαραστατικότητα. Στα μέσα της δεκαετίας του '50 χρησιμοποιεί το χρώμα στις χαλκογραφίες, αποδεσμευμένο και αυτονομημένο από τα περιγράμματα, για να καταλήξει σε εκρηκτικές εξπρεσιονιστικές διατυπώσεις (Λιτανεία). Το έργο του εμφανίζει την αίσθηση μιας εσωτερικής ενότητας και ολοκλήρωσης. Εδώ ο Βεντούρας αποδίδει το θέμα του με μια ιμπρεσσιονιστική διάθεση, αποφεύγοντας την αφαιρετική τόλμη άλλων έργων.