Η Γαρίτσα (και παλαιότερα Γαρίτζα) αποτελεί το αρχαιότερο προάστιο της πόλης. Ως Γαρίτσα Λιμιώτη απαντάται από τον 16ο αι., πιθανόν από τις λιμνούλες με θαλασσινό νερό που υπήρχαν στην περιοχή. Η ονομασία λέγεται ότι προήλθε από τον γάρο, είδος σάλτσας από άλμη και μικρά ψάρια, με την προσθήκη του υποκοριστικού – ίτσα. Γάρος ονομάζεται και το αλατισμένο νερό, το οποίο συντηρεί ελιές και ψάρια. Επίσης, η ίδια περιοχή ονομάζονταν παλιότερα Γαστράδες ή Καστράδες, λόγω του ότι εκεί υπήρχαν αρκετές βιοτεχνίες κατασκευής πήλινων αγγείων, τα οποία στην τοπική διάλεκτο ονομάζονται γάστρες. Ο παραλιακός δρόμος της Γαρίτσας προσφέρεται για έναν από τους ομορφότερους περίπατους της πόλης. Στο τέρμα της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, όπου αρχίζει η Γαρίτσα,  βρίσκεται ο οβελίσκος (κολόνα) του Ντούγκλας (Ward Douglas 1835-1841), του Άγγλου αρμοστή, επί της θητείας του οποίου έγιναν σημαντικά δημόσια έργα. Σε κοντινό σημείο, στα όρια του νεκροταφείου της αρχαίας Κέρκυρας, βρέθηκε το 1843 μνημείο του Μενεκράτη (600 π.Χ.), στρογγυλό κενοτάφιο με κωνική στέγη και με σπάνια αρχαϊκή επιγραφή.