Επιστροφή
Προσωπογραφία της Ζαΐρας Θεοτόκη-Ράλλη
Work Artirst Modal
Προσωπογραφία της Ζαΐρας Θεοτόκη-Ράλλη
Γερανιώτης Δημήτριος (1871 Αθήνα - 1966 Αθήνα)
Σπούδασε ζωγραφική αρχικά στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, κοντά στους Σπυρίδωνα Προσαλέντη, Κωνσταντίνο Βολανάκη και Νικηφόρο Λύτρα, και μετά το 1895 στο Μόναχο, όπου μαθήτευσε κοντά στους Νικόλαο Γύζη και Γεώργιο Ιακωβίδη. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα δίδαξε προσωπογραφία στην Καλλιτεχνική Σχολή Κυριών και Δεσποινίδων της "Εταιρείας Φιλοτέχνων". Το 1900 έλαβε μέρος στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού και από το 1901 συμμετείχε σε εκθέσεις στην Ελλάδα (Εταιρεία Φιλοτέχνων 1901, "Παρνασσός" 1901, 1903, Ζάππειο 1908). Από το 1903 έως το 1936 δίδαξε στη Σχολή Καλών Τεχνών, αρχικά αγαλματογραφία, ενώ από το 1904 ανέλαβε την έδρα της σκιαγραφίας στη θέση του παραιτηθέντος Κωνσταντίνου Βολανάκη. Το 1934 αντιπροσώπευσε την Ελλάδα στην Μπιενάλε της Βενετίας.
Ακαδημαϊκός ζωγράφος, ασχολήθηκε κατά κύριο λόγο με την προσωπογραφία. Το έργο του διακρίνεται για τη συμβατικότητά του και επικρίθηκε συχνά για την προσκόλλησή του σε συντηρητικά πρότυπα.
Ακαδημαϊκός ζωγράφος, ασχολήθηκε κατά κύριο λόγο με την προσωπογραφία. Το έργο του διακρίνεται για τη συμβατικότητά του και επικρίθηκε συχνά για την προσκόλλησή του σε συντηρητικά πρότυπα.
Ο Γερανιώτης ακολουθώντας τις αρχές της πρώιμης αστικής προσωπογραφίας και τα διδάγματα των δασκάλων του Βολανάκη, Νικηφόρου Λύτρα, Γύζη και Ιακωβίδη μας δίνει την εικόνα της νέας αστικής τάξης, που βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της διαμόρφωσης. Η στάση, ο διάκοσμος και τα ενδύματα της Ζαΐρας Θεοτόκη επιστρατεύονται για να συμβολίσουν την τάξη, τον ρόλο, την ιδεολογική εικόνα που θέλει να προβάλει ο ακαδημαϊκός αυτός ζωγράφος.