Στο ρομαντικό αυτό τοπίο, όπου η απουσία του ανθρώπου είναι ενδεικτική, ο Σάρτζεντ αποδίδει με λυρισμό και γλαφυρότητα τον φυσικό πλούτο της Κέρκυρας. Το σχέδιο του καλλιτέχνη είναι επιμελημένο και ακριβές σε πρώτο επίπεδο, δίνοντας ωστόσο μόνο εντυπώσεις από το τοπίο στο βάθος που χάνεται λόγω απόστασης.