Μαθητής του Γεώργιου Ιακωβίδη στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1900 - 1907), σπούδασε στη συνέχεια στην Ακαδημία του Μονάχου με δάσκαλο το Ludwig von Lofftz και στο Παρίσι στο εργαστήριο του Desire Lucas. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1913. Εξέθεσε με την "Ομάδα Τέχνη" (1919, 1930, 1931, 1933).

Στη θεματογραφία του έργου του εντάσσονται κυρίως σκηνές της καθημερινής ζωής, νεκρές φύσεις, προσωπογραφίες και τοπία, που διακρίνονται για τη βαθιά τους εσωτερικότητα και τη μελαγχολική τους διάθεση, ενώ τα τελευταία χρόνια της δημιουργίας του τον απασχόλησαν θρησκευτικά θέματα. Από τους κορυφαίους ζωγράφους του πρώτου μισού του 20ού αιώνα, αξιοποίησε ιμπρεσιονιστικά και εξπρεσιονιστικά στοιχεία.

• 

  Η Πλάκα
• 

  Αυτοπροσωπογραφία
• 

  Μελέτη για το έργο Νέοι διασκεδάζουν στο Γαλάτσι