Εκδηλώνοντας από νεαρή ηλικία το ταλέντο του στη ζωγραφική, πήρε τα πρώτα μαθήματα στον Πειραιά από τον Κωνσταντίνο Βολανάκη. Το 1906 πήγε στο Παρίσι με σκοπό να σπουδάσει ναυπηγική, η επαφή του όμως με τα καλλιτεχνικά ρεύματα που κυριαρχούσαν την εποχή εκείνη στη γαλλική πρωτεύουσα και η γνωριμία του με τον Περικλή Βυζάντιο, τον Juan Gris και άλλους ζωγράφους τον έκαναν να στραφεί στη Σχολή Καλών Τεχνών.

Στο Παρίσι, όπου παρέμεινε ως το 1926, έκανε την πρώτη ατομική του εμφάνιση, το 1913, στη γκαλερί Bernheim. Παράλληλα συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις στη γαλλική πρωτεύουσα, το Λονδίνο και την Αθήνα. Στην Ελλάδα οργάνωσε για πρώτη φορά ατομική το 1926 στον Παρνασσό, συνεχίζοντας να εργάζεται και να παρουσιάζει έργα του σε ομαδικές εκθέσεις ως το 1933, που πέθανε στο Δρομοκαΐτειο. Το 1961 οργανώθηκε αναδρομική παρουσίαση των έργων του στη γκαλερί Αρμός.
Επίκεντρο της ζωγραφικής του αποτέλεσε το τοπίο. Απομονωμένα σπίτια στην άκρη της θάλασσας, βάρκες και εκκλησάκια τυλιγμένα σε μια ονειρική και ρομαντική ατμόσφαιρα υπήρξαν από τα πιο προσφιλή του θέματα. Το ύφος του είναι επηρεασμένο από τη ζωγραφική των Νabis και των Συνθετιστών, για να φτάσει δε στο επιθυμητό αποτέλεσμα, χρησιμοποιούσε όχι μόνο μουσαμά και χαρτόνι αλλά και φανέλλες, παλιά σεντόνια, τη γυαλιστερή πλευρά από μουσαμά κουζίνας, ακόμη και κουρελόπανα στα οποία σκούπιζε τα πινέλα του.

• 

  Θαλασσινό τοπίο
• 

  Βρετάνη